In 1858 wilde Eugeen Felix De Wulf (°1814 +1867) een meelfabriek oprichten op de gronden van de blekerij langs het Minnenewater. Eugeen was 2 maal getrouwd. De eerste maal met Camille Versavel en had er 3 kinderen mee: Charles, Victor en Alphonse. Een tweede maal met Henriette Veys waarmee hij 5 kinderen had: Leon (°1851 +1932), Edmond (°1853 +1925), Frederic, Jules en Mathilde (misschien dezelfde Mathilde Veys waarmee Adolphe Derudder was getrouwd. Zie vorige pagina.).
Eugeen was meesterbakker en woonde dan in de Steenstraat nr 7: het huis "de Grote Sint-Jacob". In 1860 schreef hij zich in als handelaar in granen en als maalder, en richtte hij de nv "Bloemmolens De Wulf" op. Op een veiling waarbij de erfgenamen van Johannes Petrus Banckaert hun blekerij wilden verkopen, kocht hij het blekershuis en aanhorigheden C11/54 aan het Minnewater. Hij heeft dan in hetzelfde jaar een nieuw magazijn laten bouwen op dezelfde plaats als het oude magazijn van de faiencefabriek. De twee foto's hieronder tonen dit magazijn als onderdeel van de bloemmolenfabriek van Leon De Wulf rond 1900. Links naast de schoorsteen ziet u het magazijn en deel van de fabriek, gebouwd in 1860 en in 1868 uitgebreid.
Hieronder ziet u het Popp kadasterkaartje uit 1854 waarbij de panden aangeduid zijn zoals ze beschreven zijn in de veilingsakte uit 1858, ter gelegenheid van de verkoop door de nakomelingen Banckaert van de blekerij aan de familie De Wulf. Het Noorden is hier naar rechts gericht.
1ste koop: Een linnen- en wasteblekerij bestaande uit woonhuis, was- en spoelhuizen, een koe- en een paardenstal en een wagenkot. Het erf, hoving en grasweide belopen 76a. 83ca. met huisnr C11/54, uitkomende in de Arsenaalstraat. Het domein paalt ten westen aan het Minnewater, ten noorden aan de 2de koop, ten oosten aan de stadsrei, ten zuiden en ten zuidoosten aan de eigendom van Antoon Banckaert (C11/39). Er is een vrije uitweg naar de Arsenaalstraat.
2de koop: een stalboerderij bestaande uit een woonhuis met huisnr C11/54/1, stalling en gerief (bijhorigheden) ten belope van 28a. 70ca., met een vrije uitgang naar de Arsenaalstraat. Het domein paalt ten westen aan het Minnewater, ten zuidwesten aan de 1ste koop, ten noorden en de noordoostzijde aan de huizen (C11/56) en blekerij (C955) van Pierre Banckaert en zusters en met vrije uitweg naar de Arsenaalstraat.
3de koop: een kloek magazijn met erf en grond 4a. 13ca. palend ten westen aan het Minnewater, ten noorden aan de eigendom van Eugeen Lefebure en ten oosten aan de uitweg behorend bij koop 1 en 2.
De "Acht Zaligheden" zoals de reeks van acht rijhuisjes aan de onderkant noemden, werden reeds door Pierre Banckaert tussen 1835 en 1854 gebouwd met kadasternummers C955,1° tot en met C955,8°, op een gedeelte van de grond waar eerder de fabriek op stond. Bemerk ook de vier huisjes gebouwd door De Craene in de hoek rechts beneden. Het arsenaal en het huis van de sasmeester zijn nog aanwezig in de rechterbovenhoek.
In 1860 vroeg Eugeen ook een vergunning aan voor een stoommachine en natuurlijk ook de bijhorend schoorsteen die meer dan een halve eeuw het beeld van de oostoever van het Minnewater gekenmerkt heeft als het prille begin van de industrialisatie. Ook de blekerijen ontsnapten niet aan de industrialisatie wanneer het bleken met zon en water vervangen werd door stoom en chemicaliën. Eugeen stierf al in 1867 en in 1868 laat de weduwe Henriette De Wulf-Veys een herenhuis in neoklassieke stijl bouwen.
Hieronder een foto uit 1862. Het bestaande magazijn en de prille fabriek zitten verborgen achter de bomen. De heropbouw van de torenspits van de O.L.V.-kerk was af in 1858 en de torentjes zijn pas rond 1870 terug opgebouwd. We zien nog een deel van de toen nog bestaande blekerij rechts onder. Bleker Derudder runde die blekerij, die hij pas in 1863 overnam, zeker nog voor enkele jaren
In 1868 werden de werkzaamheden gestart voor het woonhuis en voor de uitbreiding van de fabriek. Er werden wel eerst plannen ingediend in neo-stijl met een tamelijk protserig torentje, maar deze werden evenwel geweigerd. De nieuwe plannen van de voorgevel van het groot woonhuis kant fabriek (links op het plan) en van de zijgevel kant Minnewater (rechts op het plan) vertonen een eerder eenvoudige gevel.
Hieronder een foto die het woonhuis duidelijk toont, naast het paviljoengebouw rechts ervan, palend aan het kasteel.
In 1877 was de weduwe van Eugeen nog actief want het was zij die dan de aanvraag deed voor de uitbreiding van de fabriek met een 2de stoommachine. Hieronder een foto uit 1889. Net onder de schoorsteen van de maalderij op basis van stoom zien we het herenhuis. Op de voorgrond daarvan zien we nog de lage zadeldaken van bestaande blekerijgebouwen, die er nietig bijstaan tegenover de giganten van de nieuwe wereld. In de verte zijn de kleine hoektorentjes toegevoegd aan de toren van de O.L.V.-kerk.
Het huis van de familie Eugene De Wulf wist de tand des tijds bijna te doorstaan. Hier een foto uit latere tijden als het Minnewaterhotel wordt ingericht. Maar in 1979 zal het worden opgekocht en gesloopt door de stad om plaats te maken voor de plannen van de aanleg van het Minnewaterpark. In eerste plaats diende de vrijgekomen grond als parking en terras en veranda voor het latere Minnewaterhotel en kasteel della Faille.
Vorige pagina --- Volgende pagina
Klik hier voor de overige pagina's:
