Dit huis wordt dus vermeld in de inventaris van waardevol erfgoed in Vlaanderen. Het is een barok diephuis uit het laatste kwart van de 17de eeuw. In 1923 diende Debruyne-Vanderhaeghen een aanvraag in voor het aanpassen van de winkelpui en in 1928 laat A. Vander Keere 4 vensters op de verdiepingen aanpassen.
In 1962 vraagt P. Bassens een verdere aanpassing van de winkelpui volgens de nieuwe trends: veel glas.
In het kader van de recente renovaties werd dit huis volledig gesloopt, met uitzondering van de gevel die bewaard bleef. Voor een verdere beschrijving van dit pand verwijzen we naar het boek "Bouwen en wonen nu", 18nb.
Ezelstraat 62.
Dit huis bevindt zich naast de met een hek afgesloten doorgang van de Ezelstraat naar het klooster. De gevel van het huis werd tijdens de laatste leegstand kleurrijk onderhanden genomen door graffiti kunstenaars (o.a. het muurschilderscollectief) en krakers gedurende de leegstand, met toestemming van de eigenaars.
De geschiedenis van dit pand is bekend vanaf eind 19de eeuw. In 1897 vroeg de heer Joseph Blontrock een verbreding aan voor het puivenster links van de inkomdeur en voor het slopen van het zadeldak met de dakkapel en te vervangen door een derde bouwlaag. In 1937 dient juffrouw Grossé een bouwaanvraag in voor het vergroten van vitrines van de pui. En in 1983 diende Romain De Laender een bouwaanvraag in voor het vergroten van de winkelramen. Maar dit ontwerp werd niet uitgevoerd.
UIt het plan van de doorsnede van het huis blijkt dat er in de aanbouw achteraan zich een kelder met tongewelf bevond, met erboven een voutekamer. De dienst monumentenzorg heeft er nog voor geijverd om die constructie te behouden omdat die in de Brugse binnenstad zelden voorkomt. Maar de constructie van het tongewelf was beschadigd. Uiteindelijk is overeengekomen om de aanbouwen te slopen en alleen het voorhuis te behouden en te renoveren.
Uiteindelijk moet dit het resultaat worden. Toch wel een hele verbetering.
Toestand net voor de renovaties.
Dit was een recente constructie zonder erfgoedwaarde. Er stonden voordien 2 panden. Het ene pand stond deels voor de Anglicaanse kerk en werd veel eerder gesloopt. Het pand nr. 58 verving het andere pand en werd voor de nieuwe renovatie volledig gesloopt, samen met nr. 60 en vervangen. Het pand 58 en 60 vormen nu samen een geheel met 2 tuitgevels.
Tussen het huis 58 en de kerk is er terug een doorgang naar het voormalig kloosterdomein. Die doorgang was voorheen verdwenen.
Nieuwe situatie Achiel Van Ackerplein. Rechts de ingang naar het nieuwe wooncomplex.
Vorige pagina --- Volgende pagina
Klik hier voor de overige pagina's:
