In 1798 sloegen de franse bezetters de kapel en het ambachtshuis aan en verkochten het bij openbaar opbod aan een zekere François Van Praet. Het ambachtshuis werd verhuurd aan een klerk van de ambacht en later gesloopt om opgeslorpt te worden in de gebouwen van het Sint-Jozefinstituut. De kapel werd in gebruik genomen door het Broederschap van de "Gelovige Zielen". Dit broederschap kwamen al bijeen in de schilderskapel sinds 1726 en ze hielden er hun diensten. Gedurende de regeerperiode van Jozef II werd het broederschap opgeheven, dan weer opgericht om dan weer verboden te worden door de franse bezetters. Tenslotte verschenen ze weer in de schipperskapel aan het begin van de 19de eeuw.
In 1814 werd de kapel en het domein gekocht door de zusters Colettienen, die later definitief verhuisden naar hun klooster in de Colettienenstraat. In 1841 vestigden de zusters van de H. Jozef zich daar, na hun huis en kapel in het Hoogste van Brugge verkocht te hebben aan de zusters Redemptoristinnen, in afwachting van hun verhuis naar de Katelijnestraat. Bij deze gelegenheid werd een klokje in de toren gehangen. Voor een klokketoren moest speciaal toelating gevraagd worden en werd beschouwd als een voorrecht. In 1842 werd er gestart met een "Spellewerkschool", een school voor burgerkinderen en in 1870 met een kostschool.
In 1887 werd de kapel grotendeels afgebroken en verbouwd in de neogotische stijl. Er werden meer vensters voorzien. In het midden van de hoofdbeuk werd een beschilderde sarkofaag gevonden, die van de eerder vermelde heer de Montbléru bleek te zijn. Deze werd verplaatst naar het hoofdaltaar.
Ook in 1887 werden de 2 authentieke beelden uit de Calvariegroep van de kapel - de H. Maagd en de H. Johannes - verplaatst naar de "Calvariekoer". Toen werd de waarde van deze beelden nog niet onderkend. Zij dateren van begin 17de eeuw en werden door de eerste bisschop van Brugge monseigneur de Curtius (de Corte) besteld voor de Sint- Donaaskerk. De bisschop stierf in 1667.
Bekijk even een detail uit het schilderij van Jan Baptist Van Meunincxhoven van het interieur van de Sint-Donaaskerk. Op het schilderij zijn de beelden weergegeven en nog steeds gepolychromeerd. De beelden zouden gered geweest zijn uit een brand. Anderzijds werd ook dikwijls in latere tijden de polychromie verwijderd. Het hoofd van Johannes is op het schilderij wel anders georienteerd, maar toch is de overeenkomst treffend. De schilder heeft natuurlijk wel artistieke vrijheid om wat het verschil te maken, of werd het beeld veel later gerestaureerd?
Rond 1800, na de afbraak van de Sint-Donaaskerk, werden de beelden eerst verhuisd naar de Sint-Walburgakerk. In 1814 werden ze geschonken aan de zusters Colettienen die toen in de Zilverstraat gevestigd waren. Toen ze in 1841 verhuisden lieten ze de beelden over aan de zusters Jozefienen. Bij de "modernisering" van de kapel in 1961 werden ze terug in de kapel geïntegreerd om tenslotte bij de ombouw naar een polyvalente ruimte rond 2000 in de kloostergang een plaatsje te krijgen.
In 1961 wordt de kapel heringericht naar het ontwerp van architect M. Vermeersch, waarbij de midden pilaren werden verwijderd en een vals plafond werd aangebracht, waardoor de kapel ten dele verminkt werd. Nu wordt de kapel gebruikt als polyvalente ruimte.
Vorige pagina --- Volgende pagina
Klik hier voor de overige pagina's:
